-
Madrid: tussen kunst, tapas en statige gebouwen
Madrid, een stad die me positief verraste. Spanje trok me eigenlijk nooit zo en grote steden al helemaal niet (behalve Boedapest). Toch belandde ik in Madrid, eigenlijk puur en alleen om praktische redenen, maar wat vond ik de stad geweldig. Nu wil ik toch wel meer van Spanje zien. Het was een week vol zon, mooie gebouwen, veel sightseeing en lekker eten. De stad zit vol met leven, zowel overdag als ’s avonds, en er is genoeg te doen. Het is ook een stad waar het leuk is om gewoon rond te dwalen. In tegenstelling tot veel andere Spaanse steden draait Madrid namelijk niet alleen op toerisme, dus er is dichtbij het centrum ook veel lokaal leven te zien. Benieuwd wat ik allemaal gedaan heb? Lees hieronder verder.
-
Ulcinj, Shkodër & Boekarest: een week vol herhaling
Een wat minder interessante update deze keer. Na een paar intense weken gevuld met allerlei nieuwe bestemmingen, zoals Moldavië, Transnistrië en Transsylvanië, besloot ik dat het tijd was om even uit te rusten. Ik vond een goedkoop vliegticket van Boekarest naar Tirana en reisde vanuit daar naar Shkodër, een van mijn favoriete steden in de Balkan en het strand in Ulcinj. Daarna vloog ik terug naar Boekarest, waar ik ook al eens geweest was en nog een aantal dagen verbleef. Een week vol herhaling dus. Lees hieronder verder hoe dat er uitzag.
-
Transnistrië: een dag in een land dat niet bestaat
Transnistrië, ofwel Pridnestrovie, is een afvallige, pro-Russische regio die zich in 1990 heeft afgescheiden van Moldavië na een gewapend conflict. Het is een smalle strook land gelegen tussen Moldavië en Oekraïne in. Internationaal wordt dit land echter niet erkent en juridisch gezien hoort het nog steeds bij Moldavië. Het “land” heeft zijn eigen overheid en valuta en functioneert eigenlijk wel als onafhankelijk land. Er is een sterke Russische militaire en politieke aanwezigheid, ondanks dat Rusland het land niet als zelfstandige staat erkent. Toen ik me in deze hoek van Europa bevond, moest ik deze fascinerende plek natuurlijk bezoeken. Lees hieronder verder hoe dat verlopen is.
-
Moldavië: het vergeten Europa
Na Transsylvanië bleef ik nog even in Roemenië. Ik bezocht Iași in het noordoosten van het land. Deze stad gebruikte ik vooral om de reis naar een van de minst bezochte landen in Europa op te breken. Moldavië ligt tussen Roemenië en Oekraïne in en ligt daarmee niet op de route van de meeste toeristen. Ook ik wist eigenlijk niet wat ik van dit land moest verwachten, maar juist daarom leek het me een interessante bestemming om te bezoeken. Ik had van de weinige mensen die het land bezocht hadden gehoord dat het een saai land was. Dat wilde ik eerst zelf zien en ik kan alvast verklappen dat ik dat reuze mee vond vallen. Lees hier verder over mijn ervaring met het bezoeken van deze minder bekende bestemming.
-
De bijzondere kloosters van Bucovina en Maramures
Ik vervolgde mijn roadtrip met mijn vader door Roemenië. Zoals ik in mijn vorige blog al schreef, liepen we voor op onze planning en besloten we daarom twee extra regio’s aan onze roadtrip toe te voegen. Bucovina en Maramures zijn twee minder bekende regio’s in Roemenië. Bucovina staat vooral bekend zijn beschilderde kloosters. Maramures is een bergachtig gebied, waar toerisme nog in de kinderschoenen staat. Het werd een lange reis door traditionele dorpen met prachtige uitzichten onderweg. Lees hieronder meer over het vervolg van onze reis.
-
Transsylvanië: Kastelen en wilde beren
De komende dagen ga ik op zoek naar Dracula en beren. Ik ben namelijk terug in Roemenië. Een land waar ik twee keer eerder geweest ben, maar nog niet in deze regio. Samen met mijn vader maak ik een road trip door Transsylvanië. Transsylvanië stond al lang op mijn lijstje. De regio staat vooral bekend om het kasteel van “Dracula” en de Transfagarasan weg. Ik wilde vooral de kastelen van Bran en Peles en de Transfagarasan weg graag bezoeken. Ook vond ik een keer met de auto reizen in plaats van het openbaar vervoer wel een fijne afwisseling, helemaal omdat ik zelf niet hoefde te rijden.
-
Boedapest: een blijvende favoriet
Na een uurtje of 15 in de trein gezeten te hebben, was ik in Boedapest. Ik ben al wel vaker in Boedapest geweest. Het is mijn favoriete stad in Europa en ik kon niet wachten om terug te gaan. Voor mij is het een stad waar ik niet op raak uitgekeken, wat ik niet met veel plaatsen heb. Je vindt altijd wel iets nieuws om te doen, maar ik blijf de ‘standaard’ bezienswaardigheden ook geweldig vinden. Ik had in Boedapest afgesproken met een vriendin van thuis, dus dat was een goede reden om terug te gaan. Marjolein kwam voor vier dagen langs en daarvoor verbleef ik nog een aantal dagen zelf in de stad.
-
Onbekend Roemenië: Timişoara en Oradea
Als je aan plekken in Roemenië denkt, denk je toch snel aan de bekendere plaatsen, zoals Boekarest of Transsylvanië. Ik besloot om van de gebaande paden af te gaan en twee andere steden te bezoeken, namelijk Timişoara en Oradea. Timişoara stond gek genoeg al een hele tijd op mijn lijstje van plaatsen om te bezoeken en ik dacht dat dit een logische stop was tussen Belgrado en Boedapest. Zodoende reisde ik van Belgrado naar Timişoara. Onderweg naar Boedapest besloot ik ook nog een stop te maken in Oradea. Lees hieronder meer over hoe mijn ervaring in deze twee onbekende steden was.
-
Belgrado, Novi Sad & Nis: een week in Servië
In 2019 ben ik al wel eens eerder in Servië geweest. Ik was toen een paar dagen in Belgrado midden in de winter en ik vond er echt niets aan. Lange tijd heb ik zelfs geroepen dat het mijn minst favoriete stad in Europa was. Toch wilde ik nog wel eens kijken of mijn mening nu misschien veranderd is en of het misschien een stad is die je gewoon beter kunt bezoeken in de zomer. Daarnaast wilde ik toch wel graag meer van het land zien. Nadat ik, tegen mijn verwachting in, zonder problemen het land ingekomen was, stopte ik eerst in Belgrado. Ook bezocht ik Nis in het zuiden van het land en Novi Sad in het noorden. Als je benieuwd bent of mijn mening daadwerkelijk veranderd is, lees dan vooral verder.
-
Montenegro 2.0: Kotor, Ulcinj en Bar
Omdat ik onderweg was van Kosovo naar Servië en je die grens niet direct over kunt steken, ben ik via Montenegro gereisd. Ik had na een tijd veel verplaatsen en nieuwe dingen zien even zin om het wat rustiger aan te doen. Daarom besloot ik (weer) naar Kotor te reizen. Ook ging ik een dagje naar Perast en verbleef ik onverwacht een paar dagen in Ulcinj. Ik eindigde in Bar om vanaf daar door te reizen naar Servië. Ondanks dat ik niet zoveel nieuwe dingen gezien heb, heb ik mezelf prima vermaakt. Lees hieronder verder wat ik precies gedaan heb.
